نمونه کاملا غلط از ساخت داروی باخ که در ایران مشاهده میشه‎

چرا فروش قطره‌های آماده (مثلاً “برای غم و اندوه”) اشتباه است؟
روش باخ فردمحور است، نه بیماری‌محور
دکتر باخ تأکید داشت که گل‌ها برای بیماری یا علامت جسمی خاص تجویز نمی‌شن، بلکه برای حالت درونی و هیجانی فرد انتخاب می‌شن.
دو نفر که هر دو «غم» دارن، ممکنه نیازمند گل‌های متفاوت باشن: یکی به Star of Bethlehem نیاز داشته باشه (برای غم ناشی از شوک)، دیگری به Sweet Chestnut (برای ناامیدی عمیق)، و فردی دیگر به Mustard (برای غم بی‌دلیل).
ریسک گمراهی مخاطب
وقتی یک شیشه‌ی آماده به اسم “غم و اندوه” فروخته می‌شه، مشتری فکر می‌کنه یک نسخه‌ی قطعی برای همه‌ی غم‌ها وجود داره.
این باعث می‌شه اثرگذاری روش پایین بیاد، و فرد نتیجه نگیره یا حتی دچار بی‌اعتمادی بشه.
برخلاف فلسفه‌ی خودشناسی روش باخ
هدف سیستم باخ فقط آرام‌کردن موقت نیست، بلکه کمک به فرد برای شناخت احساسات خودش و رسیدن به تعادل درونی‌ه.
استفاده از قطره‌های آماده، این بخش خودشناسی رو کاملاً حذف می‌کنه.
تجاری‌سازی نادرست و سطحی‌سازی سیستم
دکتر باخ روشش رو به عنوان یک هدیه‌ی ساده و طبیعی معرفی کرد.
وقتی شرکت‌ها یا افراد، بطری‌های آماده با برچسب “غم، اضطراب، استرس” درست می‌کنن، روش باخ به یک کالای مصرفی مثل داروی شیمیایی تقلیل پیدا می‌کنه.
پایین آمدن اعتماد عمومی
وقتی مردم با این محصولات آماده نتیجه نمی‌گیرن، به‌کل نسبت به سیستم باخ بی‌اعتماد می‌شن. در حالی‌که مشکل از روش نیست، از اجرای غلطشه.

 راه درست:
به جای فروش “محصول آماده”، باید به مردم آموزش داد:
چطور احساسات خودشون رو بشناسن.
چه گل‌هایی با کدوم حالت‌های درونی ارتباط دارن.
چطور ترکیب شخصی خودشون رو درست کنن (با کمک یک مشاور باخ یا حتی یادگیری فردی).