وبلاگ
آیا داروهای (بچ) باخ «دارونما» (Placebo) هستند؟ حقیقتی که در گوگل پیدا نمیکنید
بسیاری از مراجعین و حتی منتقدان، اولین سوالی که میپرسند این است: «آیا این قطرات واقعاً اثر دارند یا فقط یک دارونما (Placebo) هستند؟»
اگر این سوال را در گوگل جستجو کنید، با پاسخهای ضد و نقیض، مقالات ویکیپدیای بدبینانه و دفاعیات متعصبانه روبرو میشوید. اما پاسخ قطعی را آنجا نخواهید یافت. چرا؟
زیرا همانطور که یک محقق دقیق میداند، رمدیهای گل باخ مشمول همان الزامات آزمایشی دقیقی نیستند که داروهای شیمیایی هستند.
بیایید این موضوع را بدون تعصب و با نگاهی عمیقتر بررسی کنیم.
۱. مشکل «ابزار اندازهگیری»
پزشکی مدرن بر اساس «بیوشیمی» بنا شده است. وقتی یک داروی مسکن تولید میشود، دانشمندان دقیقاً میدانند کدام مولکول شیمیایی روی کدام گیرنده درد در بدن اثر میگذارد. این فرآیند در آزمایشگاه قابل دیدن و اندازهگیری است.
اما رمدیهای گل باخ (و هومیوپاتی) بر پایه «بیوشیمی» نیستند؛ آنها بر پایه «بیوفیزیک» و «ارتعاش» عمل میکنند. وقتی شما عصاره یک گل را رقیق میکنید، ممکن است ماده فیزیکی گیاه ناپدید شود، اما «الگوی انرژی» یا «حافظه» آن در آب باقی میماند.
علم پزشکی رایج، هنوز ابزاری برای اندازهگیری «اثر ارتعاشی» ندارد. اینکه نتوانیم چیزی را با خطکش اندازه بگیریم، دلیل بر وجود نداشتن آن نیست. شما نمیتوانید غم را با ترازو وزن کنید، اما آیا غم وجود ندارد؟
۲. هزینه تحقیقات و ماجرای سود
توسعه یک داروی شیمیایی و عبور آن از فیلترهای FDA (سازمان غذا و دارو) میلیاردها دلار هزینه دارد. شرکتهای داروسازی این هزینه را میکنند چون میتوانند آن فرمول شیمیایی را «ثبت اختراع» (Patent) کنند و سالها از فروش انحصاری آن سود ببرند.
اما هیچکس نمیتواند «طبیعت» را ثبت اختراع کند. گلها متعلق به همهاند. هیچ شرکت بزرگ داروسازی حاضر نیست میلیونها دلار صرف آزمایشهای بالینی روی عصارهای کند که نمیتواند آن را به انحصار خود درآورد. بنابراین، فقدان «تحقیقات گسترده بالینی» به معنای بیاثر بودن نیست؛ بلکه به معنای «سودآور نبودن تحقیق» برای کمپانیهای بزرگ است.
۳. پارادوکس کودکان، حیوانات و گیاهان
منتقدان میگویند: «شما چون باور دارید که خوب میشوید، حالتان بهتر میشود (اثر پلاسیبو).»
این استدلال منطقی به نظر میرسد، تا زمانی که با نتایج شگفتانگیز رمدیهای باخ روی نوزادان، حیوانات خانگی و حتی گیاهان روبرو میشویم.
یک نوزاد بیقرار که نمیداند دارو چیست، با دریافت رمدی آرام میشود.
یک حیوان خانگی مضطرب، رفتارش تغییر میکند.
یک گیاه پژمرده با دریافت «رمدی نجات» (Rescue Remedy) در آب آبیاری، دوباره جان میگیرد.
آیا یک گیاه هم دچار «تلقین ذهنی» میشود؟ قطعاً خیر. این نشان میدهد که مکانیسمی فراتر از باورِ صرف در جریان است.
۴. تعریف اشتباه ما از «درمان»
در پزشکی مدرن، موفقیت دارو یعنی «حذف علائم». اگر سردرد دارید و سردرد رفت، دارو کار کرده است.
اما در سیستم دکتر ادوارد باخ، هدف حذف علامت نیست؛ هدف «بازگرداندن تعادل به شخصیت» است.
دکتر باخ معتقد بود بیماری جسمی، آخرین مرحلهی یک ناهماهنگی عمیق روحی است. رمدیها روی «آگاهی» و «هیجانات» اثر میگذارند. اندازهگیری تغییر در «کیفیت آگاهی» یا «میزان امید به زندگی» بسیار دشوارتر از اندازهگیری فشار خون است.
نتیجهگیری: دارونما یا دروازه آگاهی؟
شاید سوال «آیا این پلاسیبو است؟» از اساس اشتباه باشد. حتی اگر بخشی از اثرگذاری مربوط به باور فرد باشد، دکتر باخ و دکتر یونگ هر دو به ما آموختند که ذهن و روان انسان قدرتمندترین شفاگر است.
رمدیهای باخ، چه از طریق ارتعاش مولکولی آب و چه از طریق بیدار کردن طبیبِ درون، کاری را انجام میدهند که وعده دادهاند: تبدیل احساسات منفی به قطب مثبت و ایجاد صلح درونی.
برای درک حقیقتِ این گلها، نباید در آزمایشگاههای شیمی به دنبال پاسخ گشت؛ پاسخ در تجربه شخصی و آرامشی است که هزاران نفر در قرن گذشته آن را لمس کردهاند
#گل_بچ #گل_باخ #دارونما #پلاسیبو #بیوفیزیک #ارتعاش #انرژی_درمانی #طب_مکمل #یونگ #سلامت_روان #باخ #بچ #درمان_طبیعی
BachFlowerRemedies #BachFlower #DrBach #PlaceboEffect #Vibrational_Medicine#
Energy_Healing #Holistic_Health #Bachomind#